သမီးငယ္ေလးကို ကိုယ္၀န္ရွိတဲ့အခ်ိန္က က်မတို႕ UAE မွာေရာက္ေနတာပါေနာ္။ ကိုယ္၀န္ရွိၿပီဆိုတာ သိတာနဲ႕ ေဆးရံုသြားျပပါတယ္။ Life line hospital မွာေပါ့။ Appointment မရွိေတာ့ ေစာင့္လိုက္ရတာ ၃ နာရီ ၄နာရီ ပဲ။ သမီးႀကီးရွင္မိုးရည္ကလဲ ဂ်ီေတြက်တာေပါ့ ေစာင့္ရတာၾကာေတာ့။ ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္ေန႕က ေနာက္ဆံုး ရာသီေပၚခဲ့လဲေမးတာကို က်မကလဲ ရက္အတိအက်မမွတ္မိေတာ့ September first week လို႕ပဲ ေျပာတာကို ဆရာ၀န္မက စိတ္မရွည္တဲ့ပံုနဲ႕ ဘာမွ ထပ္မေျပာပဲ ေနာက္ ၂ ပတ္ေန Ultrasound ရိုက္ဖို႕ ေျပာၿပီး ျပန္ခိုင္းပါတယ္။ ကၽြန္မက အစထဲက အားငယ္တတ္သူဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ကသိကေအာက္ ျဖစ္ရပါတယ္။
ဒါနဲ႕ပဲ အသိအမႀကီးတေယာက္က သူ႕သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ Al Noor Hospital မွာ ျပတဲ့ဆရာမ ေကာင္းတယ္ဆိုတာနဲ႕ အဲ့ဒီဆရာမနဲ႕ ျပျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာမက သေဘာေကာင္းပါတယ္။ ေရာက္တာနဲ့ ပထမဆရာမ အတိုင္းေမးၿပီး Ultrasound တခါထဲရိုက္ပါတယ္။ Delivery Date က 24.06.2011 ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုယ္၀န္ ၇ပတ္ရွိၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း ကေလး ႏုလံုးေကာင္းေကာင္းခုန္ေၾကာင္း ေျပာၿပီး ပထမအႀကိမ္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္တာလား ေမးပါတယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ ရိုးရိုးလား ခြဲေမြးတာလား ေမးပါတယ္။ ခြဲေမြးေၾကာင္းေျပာေတာ့ ဘာေၾကာင့္ခြဲတာလဲ ဆိုျပီး အရင္က ရာဇ၀င္ေတြ အားလံုး ေျပာျပရပါတယ္။ ေဖာလစ္အက္ဆစ္ေပးၿပီး တလေန ျပန္လာဖို႕အေၾကာင္းမွာၿပီး ဆီးေတြ ေသြးေတြ စစ္ခိုင္းပါတယ္။ ဒီဆရာမနဲ႕မွပဲ စိတ္ခ်မ္းသာရေတာ့တယ္။
ကိုယ္၀န္ရွိၿပီး မၾကာပါဘူး အမ်ိဳးသားအလုပ္က စင္ကာပူ ေျပာင္းရမယ္ဆိုတာနဲ့ ရန္ကုန္ျပန္ေမြးဖို႕စဥ္းစားရျပန္ေရာ။ ဒီမွာ ရွိေနတဲ့ တေလ်ာက္ေတာ့ Al Noor ကဆရာမ Dr Chirin နဲ့ပဲ ျပျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမွာက အမ်ိဳးသားအလုပ္က Health Insurance Card ရွိေတာ့ ေဆးခန္းျပတာကေန မီးဖြားတဲ့ထိက စရိတ္ၿငိမ္းပါတယ္။ ပထမသမီးေလးတုန္းက ရန္ကုန္မွာ ၇လေနမွ ေယာကၤ်ားေလးလား မိန္းကေလးလားသိရေအာင္ Ultrasound ရိုက္ရပါတယ္။ ဒီမွာေတာ့ ဆရာ၀န္နဲ့သြားျပတိုင္း ရိုက္ရပါတယ္။ ကိုယ္၀န္ ၁၆ပတ္ ဆို ေယာကၤ်ားေလးလား မိန္းကေလးလား သိရပါၿပီ။ အမ်ိဳးသားကေတာ့ ေယာကၤ်ားေလးလိုခ်င္တာေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္လဲ ဆုေတာင္းမျပည့္ပါဘူး။ ကၽြန္မကေတာ့ ဘာေလးပဲရရ ေက်နပ္ပါတယ္။ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ့္ေသြးသား တေယာက္တည္းမထားခဲ့ခ်င္ဘူးေလ။ ၂ ေယာက္ေလာက္ဆို တိုင္တိုင္ပင္ပင္နဲ႕ ေနလို႕လဲရတယ္ ငါ့ညီမ ငါ့အမရွိတယ္ဆိုၿပီးလဲ အားရွိတာေပါ့။ ကိုယ္၀န္အပတ္၂၀ဆို ကေလးကိုယ္လက္အဂၤါစံုမစံု နဲ႕ ဥာဏ္ရည္မွီမမွီကို အဲ့ဒါ
Fetal Anomaly Scan နဲ႕ရိုက္ႀကည့္ရင္ သိရပါတယ္။ သမီးေလးကို ရိုက္တုန္းက သမီးေလးက လက္ေလးတဖက္ကို ေခါင္းအံုးၿပီးအိပ္ေနတာ ခ်စ္စရာေလး အားလံုးလဲ ျပည့္စံုေၾကာင္းေစာေစာသိရတာေပါ့ေနာ္။ ေမြးတဲ့အခ်ိန္မွာမွငါ့ကေလးေလး ကိုလက္အဂၤါစံုရဲ႕လားလို႕ စိတ္ပူစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့။
ဒီလိုနဲ႕ ရန္ကုန္ကို March လ သမီးေလး ကိုယ္၀န္ ၆လမွာ ျပန္ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ကို အမ်ိဳးသားကလိုက္ပို႕တာဆိုေတာ့ သူရန္ကုန္ကျပန္မဲ့အခ်ိန္ သမီးႀကီး ရွင္မိုးရည္ေလးအတြက္ေတြးၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။ တကယ္တမ္းျပန္ေတာ့လဲ သမီးကငိုပါတယ္။ တကယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြပါ။ သမီးေလး စိတ္ထိခိုက္မွာ စိုးရိမ္ေပမယ့္ သမီးေလးက ရန္ကုန္မွာ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းလဲတက္ရ ပိတ္ရက္ဆိုလဲ အဘြားအိမ္သြားဆိုေတာ့ ပ်င္းရတယ္ကို မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မတို႕က အမ်ိဳးေတြက တရပ္ကြက္ထဲေနၾကတာဆိုေတာ့ ေပ်ာ္စရာႀကီးေပါ့။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေဆြေတြမိ်ဳးေတြနဲ႕ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာပဲ သမီးေလးကို ေနေစခ်င္တာပါ။ ဒါေပမယ့္လဲ ဘ၀ေပး အေျခအေနအရေပါ့ေနာ္။
ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ေရႊလမင္းအထူးကုေဆးရံုက ေဒါက္တာ ျမသီတာနဲ့ ျပျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုမွာ ကိုယ္၀န္ျပတာ တျပားမွ မကုန္ေပမယ့္ ရန္ကုန္မွာေတာ့ ဆရာ၀န္ၾကည့္ခၾကီးပဲကို ၅၀၀၀က်ပ္ ေပးရပါတယ္ေနာ္။ ဆီးစစ္ေသြးစစ္ ေဆး၀ယ္မပါေသးပါဘူး။ ဒါေတာင္ နာမည္ႀကီး ေဆးရံုေတြမွာ သြားျပတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။
သႀကၤန္ရက္ေတြကေတာ့ တကယ္ပ်င္းစရာေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ့္အိမ္မွာပဲ ကိုယ္ေနေတာ့ ပ်င္းတာေပါ့ေနာ္။ အဘြားအိမ္မွာဆို လူမျပတ္ေတာ့ မပ်င္းရဘူး။ ဒါေပမယ့္ အိမ္မွာက အေဖတေယာက္တည္း ပ်င္းမွာစိုးလို႕ အဘြားအိမ္မွာ မေနျဖစ္ဘူး အရင္ကဆို အဘြားအိမ္ပဲ သြားသြားေနတာ။ အဘြားအိမ္မွာသာေနရင္ သမီးေလးအရမး္ေပ်ာ္ရမွာပဲ။ ဒီသႀကၤန္ရက္တြင္းမွာပဲ အမ်ိဳးသားက စင္ကာပူမေျပာင္းရေသးပဲ Abu Dhabi, UAE. မွာပဲ Contract ထပ္တိုးျဖစ္ပါတယ္။ သူက ျပန္လာခဲ့ပါလို႕ေခၚေတာ့ မလာခ်င္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္း ဒီမွာပဲ ေမြးေတာ့မယ္ေပါ့ ဒီမွာက ကိုယ့္ႏိုင္ငံ မိဘေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ နဲ႕ ဆိုေတာ့ အားရွိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မၾကာပါဘူး တရက္လား ႏွစ္ရက္လား သႀကၤန္တြင္းမွာ ေနရတာ ပ်င္းလာတာနဲ႔ ငါျပန္လာရင္ ေကာင္းမလားေပါ့ အမ်ိဳးသာကို ေျပာေတာ့ သူကလဲ လာေစခ်င္ေနတာဆိုေတာ့ ျပန္လာမယ္ေပါ့ဆိုၿပီးျဖစ္ျပန္ေရာ။ သႀကၤန္တြင္းႀကီးမွာ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကလဲ ခ်က္ခ်င္း၀ယ္မရ ကိုယ္၀န္ကလဲ လကရင့္ေနၿပီ။ လုပ္ခ်င္ရင္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္ေတာ့ ႏွစ္ဆန္း၂ရက္ေန႕ ေရာက္တာနဲ႕ ေလယာဥ္လက္မွတ္ သြား၀ယ္တာပဲ။ အမ်ိဳးသားက လာႀကိဳမွာဆိုေတာ့ ရက္လဲကိုက္ေအာင္ ေလေၾကာင္းလိုင္းလဲ တူေအာင္ မနည္း၀ယ္လိုက္ရတယ္။ ရက္နဲ႕လက္မွတ္ရျပန္ေတာ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ဆို ၇လေက်ာ္ရင္လက္မခံဘူးျဖစ္ျပန္ေရာ။ ဒါဆို သူတို႕ဆိုဒ္ထဲမွာ ၃၆ပတ္ထိ စီးလို႕ရတယ္လို႕ေရးထားၿပီး ကိုယ္ကေလယာဥ္စီးမယ့္အခ်ိန္မွာ ၃၂ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ ရွိေသးတာကို လက္မခံဘူးဆိုေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ အဲလိုင္းက မေလးလိုင္း မေလး transit ၀ယ္တဲ့ agent ကို ဆိုဒ္ထဲမွာေရးထားတဲ့စာ print ထုတ္ၿပီးျပေတာ့ သူတို႕ airline ကိုေမးေပးမယ္ မနက္ျဖန္မွ တခါထပ္လာခ်ိန္းနဲ႕ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ္ျပတဲ့ ဆရာ၀န္ရဲ့ ေထာက္ခံစာယူသြားပါဆိုၿပီး ၿပီးသြားတယ္။
တကယ္တန္းသြားတဲ့ ရက္ၾကေတာ့ ကိုယ့္ဆရာ၀န္ေထာက္ခံစာနဲ႕ မရဘူးျဖစ္ေရာ။ သူတို့ airways က ဆရာ၀န္လက္မွတ္ပါမွတဲ့ ဒါဆို လက္မွတ္ေရာင္းထဲက ဘာလို႕မေျပာလဲေပါ့။ အဲ့ဒါနဲ့ ေလယာဥ္ေပၚမတက္ရပဲ အိမ္ပဲ ျပန္ရေတာ့မလိုလုိနဲ႕ ေလဆိပ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ညစ္လိုက္ရေသး။ သမီးႀကီးကလဲ သူ့အဘြားမပါလို႕ဆို ငိုေနတာ တခ်ိန္လံုး။ အဲ့ဒါနဲ့ ငါတို့က ဟိုမွာေမြးမွာ ဟိုမွာလဲ ကို္ယ္၀န္ကအပ္ထားၿပီးသား ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲေပါ့ဆိုေတာ့ မွ သူက အလည္သြားမွာထင္လို့တဲ့။ ေသေရာ အစထဲကေမးပါလားကိုယ့္မွာေတာ့ အလံုးစီစဥ္ၿပီးမွ ဘာလုပ္လို့လုပ္ရမွန္းမသိ လွည့္ျပန္ရမလို။ Passport ကလဲ သူတို့လက္ထဲမွာ Visa ကိုၾကည့္ပါလား.... မၾကည့္ပဲ မရဘူးပဲဇြတ္ေျပာေနတယ္။ ဒါေတာင္မၿပီးေသးဘူး ဟိုမွာ ေဆးခန္းျပထားတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြျပ ကိုယ့္ဘာသာတာ၀န္ယူေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ေလး အလုပ္ရွဳပ္လိုက္ရေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိလဲ ဆိုေတာ့ ဆရာမကို လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ ယူသြားတဲ့ ေက်ာက္ပန္ခ်ီကားေတာင္ ေလဆိပ္ထဲ က်န္ခဲ့တာ။
မေလးေလဆိပ္မွာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ေန႕လည္စာ ညေနစာ စားၿပီးအခ်ိန္ျဖဳန္း။ ေလဆိပ္ထဲမွာ ကဒ္ထဲ့ၿပီးေျပာတဲ့ဖုန္းေတြ ေတြ႕ေတာ့ မမရွင္တို႕က မီးမီးဖုန္းေျပာမယ္တဲ့။ ဘယ္သူနဲ့ ေျပာမွာလဲဆိုေတာ့ ဖီးဖီးနဲ႕ ဦးဦးခ်မး္ေဇာ္နဲ႕တဲ႕။ စိတ္ေျပာင္းေအာင္လုပ္လို႕လဲမရဘူး။ ေျပာမယ္ဆိုတာနဲ႕ ေျပာခိုင္းရေသးတယ္။ ဒီလိုနဲဲ႕ပဲ အဘူဒါဘီကို ေရာက္လာတယ္ဆိုပါေတာ့။ ေဆးရံုကိုေတာ့ ေရာက္ၿပီး ေနာက္ေန႕သြားၿပီး ဆရာမကို ဒီမွာ ျပန္လာေမြးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပရတာေပါ့။ ကိုယ္၀န္က ရင့္လာေတာ့ ၃ပတ္ခ်ိန္းတယ္။ ကေလးကလဲ ပံုမွန္ပဲ အားလံုးေကာင္းတယ္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ့ ကိုယ္၀န္ ၃၉ ပတ္ထိ ဗိုက္မနာေတာ့ ဆရာမက အရင္တေယာက္ကေရာ ဗိုက္နာလားေမးပါတယ္။ မနာဘူးလို႕ေျဖေတာ့ ရိုးရိုးေမြးခ်င္လား ခြဲေမးခ်င္လားေမးပါတယ္။ ဆရာမ ေကာင္းသလိုသာလုပ္ပါေျပာေတာ့ ရက္ေရြးေပးပါတယ္။
ဆရာမက အရမ္းလူနာမ်ားတာေၾကာင့္ ရက္ေရြးေတာ့လဲ ၂၈.၆.၂၀၁၁ တရက္ပဲ ရပါတယ္။ ၂၅ နဲ့ ၂၇ မွာ CTG ရိုက္ဖို့ပါ စာရြက္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ၂၅ ရက္ေန့ CTG ရိုက္တဲ့ အေျဖကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ ဆရာမက ၂၇.၆.၂၀၁၁ တနလၤာေန့မွာ ခြဲမယ့္အေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ မခြဲမွီ ၈နာရီအတြင္း အစားမစား ေရမေသာက္ခိုင္းပါဘူး။ ၂၇ မနက္ ၇နာရီ ေဆးရံု အေရာက္သြားရမွာျဖစ္ၿပီး မနက္၈နာရီမွာခြဲမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ ၂၆ ရက္ေန႕ ည ၁၂ နာရီထဲက ဘာမွ မစားရပါဘူး။ ၂၇ ရက္ေန႕မနက္ ၅ နာရီခြဲေလာက္ထဲက ထ ေရမိုးခ်ိဳး ဘုရားရွိခိုး ေမႀကီးကို ကန္ေတာ့ျပီး ေဆးရံုသြားပါတယ္။ ၂၇ ရက္ေန႕မေရာက္ခင္ေန႕ေတြကေတာ့ စိတ္ေတြ အရမ္းလွဳပ္ရွားပါတယ္။ ခြဲမယ့္ေန႕မနက္မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ မနက္ေစာေစာထ ေရမိုးခ်ိဳး ဘုရားရွိခို္း ေမႀကီးကို ကန္ေတာ့ၿပီး ေဆးရံုသြားပါတယ္။ ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ ၇နာရီထိုးပါၿပီ။ Admissions office ကိုအရင္သြား စာရြက္စာတမ္းေတြျပ အဆင္ေျပၿပီဆိုမွ လူနာခန္းထဲသြား ခြဲစိတ္ခန္း၀င္ဖို႕ ၀တ္စံုလဲ ပုလင္းခ်ိတ္ ၿပီးတာနဲ႕ ဆရာမေရာက္လာတာပဲ။ ခြဲခန္းထဲေရာက္ၿပီး ျပန္ထြက္လာတဲ့ထိပါ အစစအရာရာ အဆင္ေျပခဲ့ပါတယ္။
သမီးေလး ၈နာရီ ၃၅ မိနစ္အခ်ိန္မွာ လူ႕ေလာကထဲေရာက္ပါတယ္။ သမီးႀကီးေရာ သမီးငယ္ေရာကို ဗိုက္ခြဲေမြးခဲ့ေပမယ့္ ကိုလိုခ်င္တဲ့ရက္ကို ယူၿပီးခြဲခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ လိုအပ္လို႕ အေျခအေနအရ ခြဲရမယ့္ေန႕မွာပဲ ခြဲျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ သမီးတို႕က ကိုယ့္ကံနဲ႕ကိုယ္ ကိုလူျဖစ္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ လူ႕ေလာကထဲေရာက္လာတာပါေနာ္။
က်မ ကိုယ္၀န္စရွိတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး သမီးေလးေမြးတဲ့အခ်ိန္ထိ ဂရုစိုက္ခဲ့ၾကေသာ ေဖႀကီးႏွင့္ေမႀကီး မိသားစု၀င္မ်ား ကူညီခဲ့ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မိတ္ေဆြမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးထင္ပါတယ္ရွင္...... သမီးေလးႏွင့္ က်မကို က်န္းက်န္းမာမာျဖင့္ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ Dr. Chirin ႏွင့္ ေဆးခန္းသြားတိုင္း လိုက္ေပးေသာ ကိုယ္၀န္ႏွင့္ပတ္သက္လို႕ မသိတာရွိလို႕ေမးရင္ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ရွင္းျပေပးေသာ (မွတ္ခ်က္ - က်မက အလြန္စပ္စုပါသည္) အမႀကီး မငယ္ကို အထူးေက်းဇူးတင္ ပါတယ္ေနာ္။
 |
| Dr. Chirin, Thonn Sint & I |
